Purpose: There is a significant gap in the existing literature on the relationship between managers’ time horizon and strategic decision-making processes, especially how it is shaped under different environmental conditions. This study examines the effects of managers’ time horizon on the three basic dimensions of strategic decision-making process, comprehensiveness, speed and creativity, and aims to reveal the moderating role of environmental dynamism in these relationships.
Method: This study adopted a quantitative research design and the sample consisted of senior managers working in medium and large-scale enterprises in the Marmara Region. A total of 450 valid responses were collected via an online survey. The data were analyzed using structural equation modeling after exploratory and confirmatory factor analyses.
Findings: The research results showed that managers with long-term time horizons have positive and significant effects on strategic decision comprehensiveness and strategic decision creativity. On the other hand, no significant effect of the manager’s time horizon on decision speed was detected. The study also determined that environmental dynamism plays a moderating role in these relationships. It has been found that under conditions of high environmental dynamism, the long-term time horizon of the manager strengthens the tendency to make comprehensive and creative strategic decisions.

Amaç: Literatürde yöneticilerin zaman ufku ile stratejik karar alma süreçleri arasındaki ilişki, özellikle farklı çevresel koşullar altında nasıl şekillendiği konusunda önemli bir boşluk bulunmaktadır. Bu çalışma, yöneticilerin zaman ufkunun stratejik karar alma sürecinin üç temel boyutu kapsamlılık, hız ve yaratıcılık üzerindeki etkilerini incelemekte ve bu ilişkilerde çevresel dinamizmin düzenleyici rolünü ortaya koymayı amaçlamaktadır.
Yöntem: Bu çalışma nicel araştırma tasarımını benimsemiş olup, örneklem Marmara Bölgesi’ndeki orta ve büyük ölçekli işletmelerde görev yapan üst düzey yöneticilerden oluşmaktadır. Toplam 450 geçerli yanıt çevrimiçi anket yöntemiyle toplanmıştır. Veriler keşfedici ve doğrulayıcı faktör analizleri sonrasında yapısal eşitlik modellemesi kullanılarak analiz edilmiştir.
Bulgular: Araştırma sonuçları, uzun vadeli zaman ufkuna sahip yöneticilerin stratejik karar kapsamlılığı ve stratejik karar yaratıcılığı üzerinde olumlu ve anlamlı etkilere sahip olduğunu göstermiştir. Buna karşılık, yöneticinin zaman ufkunun karar hızı üzerinde anlamlı bir etkisi tespit edilmemiştir. Çalışmada ayrıca, çevresel dinamizmin bu ilişkilerde düzenleyici bir rol oynadığı belirlenmiştir. Yüksek çevresel dinamizm koşullarında, yöneticinin uzun vadeli zaman ufkunun kapsamlı ve yaratıcı stratejik kararlar alma eğilimini güçlendirdiği saptanmıştır.
Sınırlılıklar: Bu araştırmanın Marmara Bölgesi’ndeki orta ve büyük ölçekli işletmelerle sınırlı olması, bulguların genellenebilirliğini kısıtlamaktadır. Çalışma kesitsel bir tasarıma sahip olup, öz-bildirime dayalı veriler kullanılmıştır, bu da nedensel ilişkilerin tam olarak ortaya konmasını zorlaştırmaktadır. Ayrıca, örgüt kültürü, üst yönetim ekibi yapısı veya sektörel farklılıklar gibi ek faktörler kontrol edilmemiştir.
Katkı: Bu çalışma, yöneticilerin zaman ufkunun stratejik karar süreçleri üzerindeki etkisini ve çevresel dinamizmin bu ilişkideki düzenleyici rolünü ortaya koyarak literatüre katkı sağlamaktadır. Bulgular, uzun vadeli perspektife sahip yöneticilerin özellikle dinamik çevrelerde kapsamlı ve yaratıcı stratejik kararlar üretme eğiliminde olduklarını göstermekte ve işletmelerin stratejik karar kalitesini artırmak için zaman ufku ve çevresel faktörleri birlikte değerlendirmeleri gerektiğini vurgulamaktadır.