In the face of the ever-growing public administration problems around the world, the change and transformation of public administration comes to the fore. As it is known, the main problem of public administration in general arises from the sharing of goods and services. In this case, alternative structures are needed apart from the bureaucratic structure and it is argued that the bureaucratic structures are not sufficient for a productive and responsible service economy. In this process, the New Public Management (NPM) approach has come to the fore as a paradigm shift. The classical public administration approach, together with the paradigm change, brought to the agenda the understanding of NPM, which is flexible organizational structure, emphasizes localization, foresees moving away from hierarchy, and wants to make the state dominating the philosophy of the state that takes the helm instead of downsizing and rowing, and that the bureaucracies in many developed and developing countries, including Turkey, which is at the center of the study, are comprehensive. contributed to a reform process. However, when we look at the recent applications of this new paradigm, the main problems of classical public administration; It has been seen that the desired solutions could not be produced in terms of organizational centralism, organizational growth, confidentiality and isolation in management, conservatism in management, rule-making and avoidance of responsibility, politicization in management, nepotism, corruption and conducting transactions through intermediaries. In such a situation, naturally, new paradigm searches have been started and many new theories and understandings that are accepted especially in developed countries and that foresee paradigmatic change have started to attract the attention of developing countries. In this study, the effect of this process on Turkish public administration is evaluated by considering the paradigm shifts experienced within the scope of the NPM understanding and alternative searches, which could not achieve the desired success in the reform process in the bureaucracy.

Dünya genelinde son yıllarda sürekli olarak büyüyen kamu yönetimi sorunları karşısında kamu yönetiminin değişimi ve dönüşümü gündeme gelmektedir. Bilindiği gibi genel olarak kamu yönetiminin temel sorunu mal ve hizmetlerin paylaşımından kaynaklanmaktadır. Bu durumda bürokratik yapılanmanın dışında alternatif yapılanmalara ihtiyaç duyulmakta ve bürokratik yapıların üretken ve sorumlu kamu hizmetleri ekonomisi için yeterli olmadığı ileri sürülmektedir. İşte tam bu süreçte paradigma değişimi olarak Yeni Kamu Yönetimi (YKY) anlayışı gündeme gelmiştir. Klasik kamu yönetimi anlayışı, yaşanan paradigma değişikliğiyle beraber esnek örgüt yapılı, yerelleşmeye vurgu yapan, hiyerarşiden uzaklaşmayı öngören, devleti küçülten ve kürek çeken değil dümen tutan devlet felsefesini hâkim kılmak isteyen YKY anlayışını gündeme getirerek, çalışmanın odağında yer alan Türkiye de dâhil olmak üzere gelişmiş ve gelişmekte olan birçok ülkede bürokrasilerin kapsamlı bir reform sürecine girmesini sağlamıştır. Ancak bu yeni paradigmanın yakın dönem uygulamalarına baktığımızda, klasik kamu yönetiminin temel sorunları olan; örgütsel açıdan merkeziyetçilik, örgütsel büyüme, yönetimde gizlilik ve dışa kapalılık, yönetimde tutuculuk, kuralcılık ve sorumluluktan kaçma, yönetimde siyasallaşma, kayırmacılık, yolsuzluk ve aracılar yoluyla işlemleri yürütmek gibi hususlarda istenen çözümler üretilemediği görülmüştür. Böyle bir durumda doğal olarak yeni paradigma arayışlarına girişilmiş ve özellikle gelişmiş ülkelerde kabul gören ve paradigmatik değişim öngören birçok yeni teori ve anlayış, gelişmekte olan ülkelerin de dikkatini çekmeye başlamıştır. Bu çalışmada söz konusu kapsamda bürokraside reform sürecinde istenen başarıyı sağlayamayan YKY anlayışı ve alternatif arayışları kapsamında yaşanan paradigma değişimleri ele alınarak bu sürecin Türk kamu yönetimine etkisi değerlendirilmektedir.